නුඹම මතකෙට නැගෙනවා
වීදි අතරේ සරනවිට මට
පුරුදු සුවඳම දැනෙනවා
එදා මතකය දෑස් අබියස
සිත්තමක් සේ ඇඳෙනවා
ගතින් දුර මුත් සිතින් ලඟ බව
සුලඟ රහසින් කියනවා
අතින් අත ගෙන පුරුදු මාවත
සරන සිහිනය දකිනවා
යලිත් එනතුරු වැව රවුම ලඟ
තවම මම මග බලනවා
ඡායාරූපය http://www.flickr.com/photos/charithmania/7809139104/sizes/k/in/photostream/
සමාවනු මැන සමාවනු මැන කුමරුනේ
ReplyDeleteනොදැන හිටියා නොවේ අප පෙම
සරසවිය තුල දකින ඉමිහිරි
සිහිනයක් බව හැබෑ නොවෙනා
සමා අයදිමි ආලයට මා බැඳි
නොදී යන්නට ඔබ හට පලා
වරද ඔබ මෙන් මා සතුද වේ
එය හොදින් දැන සිටි නිසා
එහෙත්,
හාගලත් තව පෙර වගේමයි
ඔබ නමින් මා බැදපු පෙම සේ
විසිර යයි දුක් කදුලු ගිරිහිස
වැසුනු මිහිදුම් පටලයක් සේ
සිහිනයක් සේ මැවේ තවමත්
සොදුරු මතකය පෙර අපේ
සගවන්න බැරිමුත් නොහඩා සිනාසෙමි
නාමයෙන් ප්රේමය අපේ..